Van NIMBY naar dialoog

Strekdam in westelijke richting 2022 (c) Anna Vos

Een van de reacties die het Paroolartikel over de Haparandadam opriep was het verwijt van NIMBY-gedrag. Bewoners maken zich inderdaad druk over de achtertuin, maar ook over zaken verder van huis. Hoe kan er een dialoog ontstaan tussen bewoners en verantwoordelijke ambtenaren en politici, een uitwisseling van inzichten, gevoed door ervaringen, emoties en argumenten? Want het juridische bezwarencircus, waar bewoners anders in terecht komen vreet negatieve energie, kost onnodig veel ambtelijk molengedraai en biedt erg weinig soelaas en perspectief. Maar erger nog: bewoners worden in juridische zin niet eens als belanghebbenden beschouwd wanneer ze zich druk maken (en procederen) over zaken die verder dan 300 meter verwijderd zijn van hun huisadres, want dan zouden er geen directe belangen zijn?! Wandelen, boodschappen doen en winkelen, naar school of werk, sporten, bij vrienden op bezoek gaan, iemands stad is toch veel groter dan de directe omgeving van de eigen woning?!